Stosowanie porzadków architektonicznych

Kolumna grecka stanowi bezpośredni element konstrukcyjny podpierający belkowanie. W epoce rzymskiej kiedy zaczęto stosować sklepienia powodujące siły ukośne, kolumna przestała odgrywać główną i samodzielną rolę konstrukcyjną. Nastąpiło wtedy zespolenie kolumny z murem, w wyniku czego powstaje kolumna uwięzła, a następnie pilastr. Już starożytny Rzym ustawia porządki piętrami. Spiętrzanie porządków odbywa się w ten.sposób, że porządki ciężkie umieszczano na dole, a lekkie wyżej. W epoce Odrodzenia system spiętrzania porządków był bardzo rozpowszechniony: na dole dorycki, wyżej joński, jeszcze wyżej koryncki. W ten sposób uzyskuje się stopniowe zmniejszenie średnic kolumn, przy czym średnica kolumny górnej przy stopie nie może być większa niż średnica szyjki kolumny dolnej pod głowicą. Spiętrzanie kolumn lub pilastrów nazywa się stosowaniem małych porządków. Często mury parteru nie otrzymują żadnego porządku. Kolumny ustawione są na wyższych kondygnacjach, a na parterze stosuje się wtedy rustykę lub boniowanie. Spiętrzanie porządków rozdrabnia elewację. Dla uzyskania większej monumentalności i nadania wyrazu wspaniałości stosuje się porządki przez całą wysokość elewacji lub przez większą jej część. Sposób ten nazywa się stosowaniem porządku kolosalnego. Możliwe jest również zastosowanie u tej samej elewacji porządku kolosalnego obok porządków małych. [podobne: jak obliczyć schody, porządek toskański, aparici ]

Tags: aparici, jak obliczyć schody, porządek toskański

This entry was posted on Thursday, September 12th, 2019 at 12:00 am and is filed under Uncategorized. You can follow any responses to this entry through the RSS 2.0 feed. Both comments and pings are currently closed.